Buenos Aires
Gisteren een doordeweekse dag met wat studie en repetities. Olivier heeft gisteren na de repetitie nog verrukkelijke pesto klaargemaakt en daarna zijn we met het hele gezelshap om middernacht nog ijs gaan eten. Je begrijpt het al: voor minder dan 250 gr ijs ga ik niet.
Vandaag was er nog les met Carlos Pazo die voor mij heel leerrijk en interactief was (ik begin me ook al wat aan hem te wennen). De les heeft wel twee uur geduurd maar mijn spel is er dan ook zienderogen (of luisterendoren) op vooruitgegaan. Voorts bijna 5 uur gestudeerd en daarnaast ook nog geflyerd tijdens de middag in de toeristenvallen van San Telmo en Recoleta (zoek dat maar op Google Earth in Buenos Aires), dat alles met de fiets onder een loden zon. Ondertussen naar goede gewoonte nog wat schunnige t-shirts voor mijn tweelingsbroer gekocht.
Kortom: een hypergevulde dag dus en ik dacht die dan maar eens goed vettig af te ronden (ik was toch alleen op een Sint-Valentijnsavond): eerst een Verboden Vrucht gaan drinken in bar Cossab (calle Carlos Calvo met calle Marmol). De bediening was er traag maar dat had ik er voor dat bier wel voor over. De pizza was er dan wel weer ellendig duur en ellendig klein. Het ambachtelijke bier met de naam La Rojiza - een amberkleurig bier dat ze in huis brouwen - was dan weer uitstekend en kon de vergelijking met gelijkaardige Belgische bieren doorstaan, ik heb hen dan ook omstandig gefeliciteerd ondanks het feit dat ik mijn Verboden Vrucht in een onaangepast glas had moeten nuttigen. Ik heb hen beloofd bij een volgende reis wat deftig glasgerief mee te brengen.
Omwille van de kleine pizza (genre pizza à la carte in Pizza Hut en 'chica' was voor eens niet gelogen), ben ik daarna maar naar een parrilla restaurant getrokken hier in de Boedo buurt en er een dikke bife de chorizo met frieten binnengewerkt.
Morgen dus het dure concert in die andere toeristenvallenbuurt Abasto. Hopelijk zal het flyeren nu zijn effect niet gemist hebben.
Wordt vervolgd.
4 reacties:
En wat voor ijs was het dan? VD, B uit L
Wel intussen is het hier nul graden dagtemperatuur, wij (de vrouwen) zijn nog niet helemaal uit de jetlag, en vinden Brussel heel stil in vergelijking met het nooit-slapende Buenos Aires. Maar ja, kan je een stad van 12 miljoen inwoners vergelijken met het dorpje Brussel ?
Het ijs was een mengeling van chocolade, pistache en dulce de leche.
Volgens zal Brussel even stil of even luid blijven ook al zet je er alle Belgen bijeen.
Alle restaurants sluiten bovendien hun keukens al om 22u, het is al een wonder als je als muzikant of als fervente nachtuil na een optreden of kroegentocht nog een verwaaid frietkot kan vinden waar je je maag wat kan vullen.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage